Wypełniając powyższe formularz wyrażają Państwo zgodę na naszą politykę prywatności, z którą można zapoznać się tutaj.
©2024 Innovar3D. All rights reserved.
Innovar 3D (siedziba główna)
ul. Łęgska 41
87-800 Włocławek
INNOVAR 3D - Łódź
ul. Listpadowa 113b/2
92-117 Łódź
INNOVAR 3D - Warszawa
ul. Opinogórska 3/39
04-039 Warszawa
tel. +48 799 01 77 77
email: biuro@innovar.pl
NIP: 8883038240
+48 799 01 77 77 biuro@innovar.pl 9:00 - 16:00
Skanowanie laserowe 3D to nowoczesna technologia umożliwiająca tworzenie szczegółowych trójwymiarowych modeli obiektów i terenów w formie chmury punktów z zachowaniem informacji o kolorze. Dzięki temu można precyzyjnie rejestrować nawet najdrobniejsze detale, co jest niezwykle cenne w badaniach archeologicznych. Uzyskana chmura punktów z kolorem pozwala na wierne odwzorowanie rzeczywistego wyglądu stanowisk archeologicznych, co umożliwia ich dalszą analizę bez konieczności fizycznej obecności na miejscu. Technologia ta minimalizuje ryzyko uszkodzeń delikatnych artefaktów podczas pomiarów i zapewnia nieinwazyjne metody badawcze. Korzystanie z takich skanerów w archeologii przyczynia się do lepszego zrozumienia i zachowania dziedzictwa kulturowego w jego oryginalnej formie dla przyszłych pokoleń
Płock już w XIII wieku posiadał drewniano-ziemne obwarowania, które okazały się niewystarczające wobec licznych najazdów, co wymusiło budowę bardziej solidnych murów obronnych. Prace rozpoczęto w 1353 roku, wznosząc mury z cegły na kamiennym fundamencie wraz z basztami.
Płock miał trzy główne bramy - Grodzką (Wyszogrodzką), Bielską oraz Dobrzyńską, pełniące kluczową rolę w obronie miasta. Mimo że mury były wielokrotnie niszczone i odbudowywane, katastrofalne osunięcie skarpy wiślanej w 1532 roku zniszczyło część fortyfikacji, które nie zostały już więcej odbudowane.
Ostatecznie, w 1803 roku władze pruskie nakazały całkowitą rozbiórkę murów, od XVIII wieku popadających w ruinę. Do dziś zachowały się tylko pojedyncze fragmenty murów i jedna baszta przy ulicy Okrzei, stanowiąca część domu mieszkalnego.
Fragment muru poddany skaningowi znajduje się na rogu ulic Kwiatka i Bielskiej, ma długość ok 15 m, wysokość ok. 5 m i grubość ok. 80 cm. Pomiary odbyły się przy pomocy skanera Leica RTC360, który cechuje się wysoką dokładnością pomiaru i gęstością wyników z odwzorowaniem rzeczywistych kolorów. Użyto też specjalnego statywu, który umożliwia skanowanie na wysokości ponad 5 m.
Ich celem była inwentaryzacja laserowa zabytku, służącego za obiekt badań w pracy inżynierskiej studentki gospodarki przestrzennej ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wyniki posłużą za podstawę do późniejszej próby dokumentacji archeologicznej z wykorzystaniem skanera laserowego.
Naziemne skanowanie laserowe (3D scanning) to metoda, w której mierzony obiekt poddawany jest częściowo kontrolowanemu działaniu wiązki lasera. Jej główną zaletą jest możliwość wykonywania bardzo precyzyjnych, bezdotykowych i bezinwazyjnych pomiarów geometrii zabytku.
Powstała w ten sposób chmura punktów, pozwala na przestrzenne odwzorowanie obiektu, które ma zarazem wartość dokumentacyjną oraz analityczną, zastępując tradycyjne metody pomiarowe np. pomiary ręczne, które często okazują się długie i żmudne. Umożliwiając przeniesienie zabytku do świata 3D - skaning laserowy pozwala chociażby na uniknięcie jakiejkolwiek ingerencji w sam obiekt, co jest istotne w przypadku tak wielowiekowych i niszczejących murów.